Historycznie

"Car odwiedził go tylko raz, w roku 1894, kilka miesięcy przed śmiercią. Wraz z liczną rodziną przyjechał koleją do Hajnówki a dalej do Białowieży tzw. drogą wojenną (po stronie białoruskiej odremontowano niedawno zabytkowe mosty z odtworzonymi orłami Aleksandra III,

 po polskiej stronie zachował się tylko jeden, ale bez orłów). Powojenne ruiny pałacu rozebrano w latach 60. i pozostał po nim tylko przekształcony Park Pałacowy z budynkami towarzyszącymi oraz resztki drugiego, mniejszego Parku Dyrekcyjnego. Niestety, liczne jeszcze obiekty z czasów carskich są w złym stanie technicznym. Brakuje nawet rzetelnej dokumentacji konserwatorskiej, ulegają więc stopniowo dowolnym przeróbkom.

Pośrodku historycznego kompleksu Parku Dyrekcyjnego pobudowano współczesne budynki technikum leśnego z internatem i asfaltowym boiskiem. Bogate, oryginalne zadaszenie rampy kolejowej przy pałacu pozostało tylko na archiwalnych zdjęciach (stało jeszcze na zdjęciu z roku 1924). Znikają też stopniowo drewniane obiekty kolejowe z końca XIX wieku, a budynki na terenie obu parków podlegają często przeróbkom lub stopniowo popadają w ruinę. Smutne, że to nie wojny, lecz ludzie w czasach pokoju zniszczyli większość tych obiektów" 

- To fragment rozdziału "Przewodnika osobistego" po Puszczy i okolicy, który ukazał się w najnowszym numerze Dzikiego Życia. Chociaż nic nie może konkurować tutaj z puszczą, to jednak w Białowieży zachowało się jeszcze trochę śladów historycznej architektury. Ulega częściowo destrukcji podobnie jak pierwotność lasu dookoła. Tak na niemieckiej pocztówce z czasów I wojny światowej wyglądał pawilon kolejowy, który przetrwał jeszcze do lat 20. XX wieku. 

Nie znam źródeł tego zdjęcia, lecz dostałem je z opisem, że przedstawia ludzi zebranych przed świętem 3 maja, prawdopodobnie wkrótce po I wojnie światowej.

A tak wyglądała dawna cerkiew - na obrazie Zichiego z roku 1860

To zdjęcie (z internetu) jest opisane jako widok pałacu jeszcze przed ukończeniem, koniec XIX w.

A tak (dla przypomnienia) wyglądał oryginalny pomnik wybudowany w Zwierzyńcu na pamiątkę polowania cara Aleksandra II. Obecna replika wiernie odtwarza żubra lecz jest postawiona na zupełnie obcym stylistycznie postumencie.

Szczęśliwie, dzięki prywatnemu inwestorowi, udało się uratować przed zniszczeniem dworzec kolejowy z przełomu wieków, który dzisiaj jest ekskluzywną restauracją

Udany projekt renaturalizacji Narewki przywrócił krajobraz naturalnej rzeczki puszczańskiej 

A przed budynkiem parku narodowego nadal rosną dęby pamiętające nie tylko czasy pałacu carskiego ale i dworu królewskiego