Anonimowa koncepcja powiększenia BPN, rodem z Hajnówki

Dostarczono nam kilkustronicowy tekst zatytułowany „Koncepcja organizacyjna powiększenia Białowieskiego Parku Narodowego na całą powierzchnię Puszczy (koncepcja do dyskusji)”. Dokument jest sygnowany tajemniczo: „Opracował ‘Leśnik’, Hajnówka, kwiecień 2012”.

Ponieważ tradycja anonimowych dokumentów jest w regionie długa, a ich skutki bywają utrwalane w świadomości społecznej, chociaż to anonim pokrótce przedstawiamy czytelnikom bloga jego główne myśli – w końcu to koncepcja „do dyskusji”:

Autor/autorzy tego pisma konstatuje, że w sprawach puszczańskich ministerstwo narzuci własne rozwiązania, jak zrobiło z ilością pozyskania drewna, że „nie dojdzie do kompromisu, a występujący opór arbitralnie rozwiąże Sejm na korzyść Ministerstwa Środowiska i pseudoekologów”. Dalej czytamy: „W tej sytuacji zainteresowane sprawą lokalne samorządy powinny wyprzedzająco opracować organizację powiększania BPN głównie w celu zapewnienia własnych celów uwzględniających potrzeby miejscowej społeczności”.

Co zatem proponuje omawiany tekst:

„Zdaniem samorządów Dyrekcja powiększonego BPN powinna być w Białowieży w dotychczasowych budynkach BPN. Kandydaci na dyrektora BPN powinni być uzgadniani z miejscowymi samorządami. Chodzi głównie o to, żeby był człowiek przyjaźnie ustawiony do miejscowego społeczeństwa i nie pseudoekolog. Poza tym, żeby opracowany nowy statut BPN był uzgadniany z miejscowymi samorządami”. Interesująco brzmi dalej rozwijana propozycja: „Zdaniem specjalistów Leśników cała powierzchnia BPN powinna być podzielona na dwa ochronne obszary. Obszar ochronny I obejmujący dotychczasowy BPN w którym obowiązuje ochrona bierna, bez udziału człowieka, czyli powierzchnia dotychczasowa 10500 ha plus powierzchnia 21 rezerwatów o powierzchni 12000 ha, czyli razem 22500 ha.  Obszar ochronny II: obejmujący w zasadzie powierzchnię dotychczasową trzech Nadleśnictw puszczańskich bez rezerwatów. Zatem powierzchnia II obszaru ochronnego wyniesie 52600 ha – 12000 ha = 40600 ha. W Obszarze II zagospodarowanie lasów powinno odbywać się metodą czynną, przy udziale człowieka”.

Zdaniem autora/-ów (w oparciu o badania A. Sokołowskiego) wiele lasów Puszczy wymaga gruntownej przebudowy zarówno siedlisk jak i drzewostanów „Załączona tabela

przedstawia istniejący procentowy udział gatunków w lasach Obszaru II i powinien być przebudowywany sukcesywnie do stanu docelowego czyli do stanu naturalnego. Przykładowo udział drzewostanów dębowych wynosi obecnie tylko około 9%, podobnie drzewostany jesionowe i inne szlachetne liściaste. Poza tym specjaliści Leśnicy uważają żeby zlikwidować następujące dotychczasowe ustalenia, a mianowicie: - zlikwidować zakaz wycinania drzew w wieku ponad 100 lat; - zdecydowanie zmniejszać ilość drewna martwego [...]; - pozyskiwać w lasach II Obszaru Ochronnego w stosunku rocznym w ilości około 110 tys. m3 [...] Dodatkowo na próchnicę będą przeznaczone z tych drzew, liście, gałęzie konary i pnie łącznie z korzeniami,

A użytkowo przydatne kłody lub dłużyca powinna być przeznaczona na potrzeby człowieka, gdyż człowiek jest również tworem przyrody”.

Widzimy, że propozycja może się nie spodobać kreacjonistom, zawiera bowiem także aspekty łączenia światów przyrody i kultury (procesów naturalnych i kulturowych: człowiek jako wytwór przyrody!). „Specjaliści Leśnicy” proponują podzielenie Obszaru II na trzy obręby, odpowiadające obecnym nadleśnictwom. „Kierownikami Obrębów powinni być specjaliści Leśnicy nie pseudoekolodzy”. Autor/autorzy troszczą się o budżet Państwa dlatego piszą, że „byłoby dobrze, gdyby powstały BPN był przynajmniej częściowo samowystarczalny i nieobciążał dodatkowo budżetu Państwa”. Troszczą się też o gminy: „Samorząd powiatu i zainteresowane Gminy Powiatu powinny otrzymywać subwencję państwową w przeciągu do 15-20 lat w wysokości około minimum rocznie 30 mln. zł, oraz wspierają „projekt modernicacji Ziemi Hajnowskiej według propozycji Panów dr Włodzimierza Cimoszewicza oraz mgr Roberta Tyszkiewicza”.