Wielkie dęby i ich duchy

W tle kolejnych postów przewijał się konflikt wokół ochrony Puszczy Białowieskiej. Za szczególny sukces dla jednych a przyczynę krytyki dla drugich uważa się m.in. moratorium na cięcie ponadstuletnich drzew, trwające od roku 1996. W nadesłanej informacji Adam Bohdan z Pracowni na rzecz Wszystkich Istot zauważa, że w Puszczy poza parkiem też trafiają się pojedyncze olbrzymy, nie wszystkie zostały kiedyś wycięte w pień. Dziwnym trafem – dodaje – największe ich zagęszczenie wydaje się być w pobliżu dróg. Na zdjęciu powyżej około sześciometrowy olbrzym z oddziału 389. Wewnątrz oddziałów leśnych, z dala od dróg z reguły nie jest już tak pięknie. Niektóre pododdziały skrywają po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt  odziomków po dębach o średnicy ponad 1 m. 

Ten na zdjęciu miał około 6 m obwodu pnia. Pomnikowe dęby były wycinane, nie brakuje też pni po drzewach ponadstuletnich wyciętych w latach obowiązywania moratorium.

Możemy dodać, że patrząc na mapę Puszczy nadal jednak widzimy gęstą sieć drzewostanów ponadstuletnich. Kiedy napotykamy ślad po takich olbrzymach rodzą się uczucia solidarne z panią Duszejko (dla czytelników Olgi Tokarczuk)