W bardzo starym lesie

Po kilku dniach nieobecności zdjęć z Puszczy Białowieskiej dzisiaj zapraszam na spacer po bardzo starych fragmentach Rezerwatu. Koniec maja a komarów nie ma! To bardzo dobra okoliczność przy fotografowaniu wilgotnych fragmentów puszczy.

Chodząc po tej świątyni przyrody przypominam sobie często słowa słyszane od wielu ludzi stąd, że "tam już nic nie ma". Wyobrażenie o lesie gospodarczym faktycznie nie pasuje do dzikiego lasu, ale czy ten dziki, nie sadzony i nie pielęgnowany nie jest najpiękniejszy? 

Poniżej przykład ogromnego świerka (usiadłem przy nim dla pokazania skali) rosnącego zdrowo w Rezerwacie, bo w wielu miejscach nie brakuje tam wody i nawet olbrzymy o ponad 4-metrowych obwodach dają radę

A tutaj jeden z ulubionych dębów Tomka Niechody - pień jego ma ponad 6 metrów obwodu (dąb prof. Karpińskiego)

 W Rezerwacie są też fragmenty, gdzie nastąpił kiedyś rozpad drzewostanu świerkowego - dając szansę nowym gatunkom a leżące i stojące nadal martwe fragmenty świerkowych pni stały się domem licznych gatunków, bez których nie byłaby to puszcza

Ten dąb ma nawet swoje imię nadane przez ornitologów mających tam powierzchnię badawczą

A to jeden z największych dębów w Puszczy Białowieskiej o ponad 6-metrowym obwodzie pnia

Z lewej strony zdjęcia można się doszukać dolnej części wielkiego dębu, który złamał się podczas ostatnich wichur i leży u stóp młodszego, nadal rosnącego

Nie jest to rok szczególnie bogaty - jak na razie - w żółciaki siarkowe, ale kilka pięknych okazów już się pojawiło!