"Znaczna większość starych drzew znajduje się na terenie nadleśnictw a nie w parku narodowym"!

Takie oto odkrycie ogłosił pracownik jednego z nadleśnictw puszczańskich! Na stronie korporacyjnej Lasów Państwowych ukazał się bowiem niedawno artykuł, którego treści zdumiewają. Czy to żart? Czy to fantazja poniosła Autora, a może był w dobrym humorze i nastąpiła projekcja życzeń podświadomości? Jako, że mamy chwilowo deszczową aurę zacytuję kilka zdań z tego artykułu dla poprawienia humoru i wprowadzenia trochę baśniowego nastroju (podkreślenia moje):

„W Puszczy Białowieskiej starego lasu Ci dostatek. [...] także wprowadza pewną tajemniczość,  szczególnie wieczorem , gdy wywołuje surrealistyczne wrażenia, tak jakby czytało się baśnie braci Grimm lub Jana Christiana Andersena. Brakuje tylko chaty na kurzych nóżkach.

Taki właśnie las przetrwał dzięki świadomej i celowej polityce leśników, którzy doskonale zdają sobie sprawę w jakim wyjątkowym lesie pracują. Stare drzewa to przecież spuścizna wielu pokoleń ludzi, którzy je hodowali i chronili.

Dziś można taki las i ogromne drzewa spotkać nie tylko w Białowieskim Parku Narodowym (zresztą Park został powiększony o 100% w 1996 roku i przejął od Lasów Państwowych przepiękne stare drzewostany znajdujące się obecnie w Obrębie Ochronnym „Hwoźna” – jakoś leśnicy ich nie wycięli) lecz także w tzw. zagospodarowanej części Puszczy [...]  Żadnemu z leśników nawet do głowy nie przyjdzie, by stary las i związane z nim stare, wyjątkowych rozmiarów, drzewa wyciąć. Niestety, dziś gdy Puszczę chroni się w sposób bierny (nie z winy leśników), wszelkie działania, które można by prowadzić w celu  zachowania tych starych drzewostanów są spóźnione, bowiem stare drzewa świerkowe umierają stojąc, ponieważ są zaatakowane przez kornika drukarza, a inne gatunki, jak jesiony czy olsze z uwagi na to, iż rosną na siedliskach wilgotnych (gdzie także jest  brak możliwości działania leśnika) są tylko rozsadnikami wszelkich możliwych chorób grzybowych. Oczywiście,  swoją cegiełkę w unicestwianiu starych drzewostanów, szczególnie przy ciekach wodnych, dokładają też bobry, które podtapiając teren prowadzą do ich zagłady”.

A w następnym zdaniu czytamy takie odkrywcze stwierdzenie Autora:    „Obiektywnie trzeba stwierdzić, iż badania naukowe prowadzone w Puszczy, a dotyczące starych drzew udowodniły, że znaczna ich większość znajduje się na terenie Nadleśnictw, a nie w Parku”.

Tymczasem na stronie BPN znajdujemy takie oto dwa diagramy, najwyraźniej pochodzące jeszcze sprzed najnowszych badań, które udowodniły, ze jest zupełnie inaczej i znaczna większość starych drzew rośnie w części Puszczy poza parkiem narodowym :)