Widły

Skoro poprzedni post o Francuzach zakochanych w Puszczy spowodował nerwową reakcję komentatora, obawiającego się, że mogli oni naruszyć przepisy, to dzisiejszy będzie już jednoznaczny: Otóż, razem z Tomkiem (badającym od kilkudziesięciu lat obwody i wysokości drzew w Puszczy) udaliśmy się dzisiaj do oddalonego i trudno dostępnego od strony południowej fragmentu obszaru ochrony ścisłej, zwanego "Widły" w celu zweryfikowania pomiarów, korzystając z przepustek i docierając do mało odwiedzanych miejsc Puszczy.

Niegospodarowany przez człowieka las dostarcza nadzwyczajnych wrażeń.

Chociaż nikt tu nie walczy z kornikiem, właśnie tutaj można spotkać największe świerki..

z rekordzistą - świerkiem o prawie 5-metrowym obwodzie - rosnącym na wyspie mineralnej...

Tutaj też znaleźliśmy dzisiaj dwie nowe dla nas barcie - ślady po działalności  człowieka sprzed póltora wieku.

Poniżej barć (sztuczna dziupla do hodowli pszczół) bezśniotowa (śniot to była dodatkowa belka na barci), z kołeczkami wbitymi dość niechlujnie, do których bartnik mocował sznury przytrzymujące ocieplenie barci na zimę. 

A tutaj barć śniotowa, z kołkiem zwanym hwozdownia, na którym śniot wieszano, kiedy wybierano miód.

Minęło kilka pokoleń, a ślady po pradawnym bartnictwie nadal można znaleźć w Białowieskim Parku Narodowym. Ochrona przyrody ochroniła też ślady kulturowe.  

I jeszcze kilka zdjęć z tej samej wyprawy:

 Narewka przy ujściu Hwoźnej

 Co to jest?

Tomek przy sośnie bartnej (barć bezśniotowa ze zdjęcia powyżej)) z dwoma wyżarami. Tto chyba najcieńsza sosna bartna jaką widziałem w Puszczy - nie licząc trzech z nowymi barciami przy szlaku turystycznym do rezerwatu zwierząt.

Las przy Widłach

A takie ślady po działalności pewnego ornitologa amatora można jeszcze czasami spotkać w obszarze ochrony ścisłej.