Przegląd prasy

W „Tygodniku Powszechnym” z dnia 1 czerwca br. Znajdziemy bardzo ciekawą rozmowę Michała Olszewskiego z najbardziej chyba znanym mieszkańcem regionu Puszczy Białowieskiej Adamem Wajrakiem, a w tej rozmowie sporo o Puszczy. m.in. na pytanie o miejscowych odpowiada: „Większość ludzi mieszkających w Puszczy Białowieskiej została nauczona industrialnego myślenia o lesie. Las jest po to, żeby ściąć drzewo albo zabić zwierzę. Jak ktoś im mówi, żeby nie ciąć, nie zabijać, niech leży i gnije,

to jest wariatem i szkodnikiem”. A dalej, na pytania o konflikty na obszarach chronionych Adam Wajrak odpowiada: „Żyjemy mitem, że najlepiej przyrodę rozumieją ci, którzy obcują z nią na co dzień. To nieprawda: zdziwiłbyś się, jak małą wiedzę o prawidłach, jakimi żyje las, mają mieszkańcy puszczańskich miejscowości. Oni podchodzą do sprawy użytkowo. Nie ma w tym nic wyjątkowego: Indianie czy górale, zasada jest ta sama”.

A w dzisiejszej „Gazecie Polskiej”, jakby na potwierdzenie słów Adama Wajraka Jacek Lizinkiewicz pisze, że ewentualne rozszerzenie parku narodowego oznaczałoby dla miejscowej ludności „dodatkowe trudności z pracą, zarobkowaniem i zdobywaniem drewna do opalania domów”. Dodaje, że za trzy lata w Puszczy nie będzie świerka (!). Przedstawiciel miejscowych Mieczysław Gmiter mówi dziennikarzowi o fatalnej decyzji zmniejszenia pozyskania w Puszczy z 200 tys. metrów sześć. rocznie do 46 tys. Czytamy też o wsparciu mieszkańców przez Jana Szyszko z PiS, który apeluje o natychmiastowe wznowienie pozyskania drewna, które się „marnuje” i o powstrzymanie jakoby „katastrofy ekologicznej, która dzieje się na naszych oczach”. (Artykuł nosi tytuł "Minister pogoniony w puszczy", bo zdaniem autora "uciekł" nie chcąc rozmawiać z grupą protestujących, którzy go wygwizdali). Tymczasem Adam Wajrak w rozmowie z Michałem Olszewski mówi: "Muszę przyznać, że jeśli chodzi o świadomość mieszkańców gmin białowieskich w ostatnich latach coś się zmieniło [...] teraz pojawiła się nowa grupa ludności: chodzą do lasu, podglądają ptaki, prowadzą turystów. Kornik ich nie oburza, bo wiedzą, że gdzie kornik, tam dzięcioł trójpalczasty". Także na naszym blogu coraz więcej mieszkańców chce się reklamować w gronie "przyjaciół Puszczy". I nie chodzi o tych, którzy chcą Puszczę ratować wycinając las tylko o tych, którzy deklarują chęć poszerzenia parku narodowego i ochronę procesów naturalnych.