Ten okropny park narodowy i ta okropna ochrona przyrody...

Nie, śnieg w Białowieży jeszcze nie spadł, tylko redaktor lokalnej gazetki nie zauważył, że jedna z najpopularniejszych ścieżek turystycznych jest przez kolejne sezony zamknięta...

Czytając lokalną i bardzo lokalną prasę z regionu Puszczy Białowieskiej można dojść do wniosku, że żyjącym tu ludziom jest bardzo źle a będzie jeszcze gorzej. Kilka tematów jest od lat dyżurnych. Pamiętam jak wiecznie podnoszono kwestię, że nie ma jezior w Białowieży. Podejmowano nawet uchwały, żeby jezioro zrobić (Hajnówka wstąpiła kiedyś do związku gmin morskich, licząc, że morze się tu pojawi). Przez wiele lat solą w oku radnych białowieskich były stawy w Parku Pałacowym, bo Park Narodowy nie udostępniał ich do wykorzystywania dla pływania łódkami. Od kilku lat udostępnił: do planu zadań ochronnych Parku wpisano zezwolenie na użytkowanie stawów przez 20 osób jednorazowo na kilku łódkach. Temat narzekania na Park więc zniknął, ale nic się nie zmieniło i nadal jest bardzo źle (łódek oczywiście nie ma). Rada narzeka, że z powodu parku narodowego region się wyludnia (wg. danych udostępnionych przez WWF sprzed kilku lat z wszystkich gmin powiatu najmniej wyludnia się Białowieża akurat), że rezerwuje się tereny na zachodnią modę korytarzy ekologicznych, które tutaj nie są potrzebne! że park w ogóle wtrąca się w nie swoje sprawy i nie daje żyć. Najnowszy numer Głosu Białowieży rozdawanego w tej miejscowości krzyczy z okładki: „Poszerzenia nie będzie (tym razem bynajmniej nie chodzi o triumfalne oznajmienie, że nie powiększy się parku narodowego). Mieszkańcy nie doczekają się utwardzonego pobocza przy remontowanej drodze łączącej Białowieżę z Hajnówką”. A miejscowy naukowiec dodaje, że „od dawna postulujemy o poszerzenie tej drogi”. Ani on, ani nikt z jego kolegów – jak mówi – nie uważa, że będzie to miało negatywny wpływ na przyrodę Puszczy Białowieskiej. Tym bardziej, jego zdaniem, nie wymaga to poszerzenie oceny oddziaływania na obszar Natura 2000.  Tymczasem „złośliwy” RDOŚ unieważnił

przetarg na remont drogi, bo okazało się, że opinia RDOŚ (że nie potrzeba raportu) dotycząca wniosku o remont drogi stała się nieaktualna gdy ogłoszenie inwestora opublikowane w BiP mówiło o znacznie większym zakresie robót, który już takiej oceny wymaga! W lokalnych mediach pojawiały się sugestie, że znowu nie mamy drogi przez ekologów. A prawda jest banalna: określony w przetargu zakres robót nie był opiniowany, opiniowany był inny, więc przetarg musiał zostać unieważniony i na szosie nadal nie należy pędzić, bo to niebezpieczne.. (pędzić w ogóle nie jest dobrze, a droga do ruchu rowerowego i tak się nie nadaje - są inne przez puszczę). Mamy co prawda kilka warstw nowego asfaltu ale znowu nas skrzywdzono! Redaktor lokalnego pisemka pyta też mieszkańców na temat sezonu turystycznego – i słyszy jak jest źle! (nie potwierdzają tego dan ze sprzedaży biletów). Zadaje retoryczne pytanie: „Czy ma być ona (turystyka) stricte naukowa, czy ma również dotyczyć „zwykłych zjadaczy chleba”? Autor zdecydowanie optuje za tą drugą (choć nie wyjaśnia dlaczego turystyka naukowa, jak ją nazywa, ma przeszkadzać zwykłej?).  Dziwi się też, że Białowieski Park Narodowy stawia opór przed uruchomieniem spływów kajakowychpo zawalonej ściętymi przez bobry i wiatr kłodami Narewce, w rezerwacie ścisłym, na obszarze dziedzictwa ludzkości i nie może się pogodzić z zamknięciem fragmentów tras w Obszarze Ochrony Ścisłej na czas remontu kładek. Autor tych słów nie zauważył natomiast, że od kilku lat zamknięta jest jedna z najważniejszych tras turystycznych w Białowieży na obszarze Lasów Państwowych „Żebra Żubra” (nie wymagająca biletów i przewodników), uniemożliwiając turystom wykonanie pętli do rezerwatu pokazowego zwierząt i powrotu do Białowieży. Ale cóż, chwilowe zamknięcie fragmentu remontowanej trasy w Parku Narodowym to dobra okazja, żeby pokazać jaki to ten park zły, a wieloletnie zamknięcie jedynej trasy o zbliżonym charakterze prowadzącej do rezerwatu zwierząt pomija się milczeniem, bo to w gestii Lasów Państwowych a nie Parku, a to Park ma być zły! A może to dowód, że Puszcza powinna być jednorodnie zarządzana? Dla radnego, który chciałby organizować spływy przez obszar dziedzictwa ludzkości turystyka kajakowa to „bardzo zdrowa i nie szkodząca przyrodzie forma wypoczynku”. Szkoda, że radny nie płynął np. Krutynią i nie widział tych pływających puszek po piwie, petów i wszystkiego co towarzyszy spływom kajakowym, kiedy stają się „atrakcją turystyczną”. No i trzeba gdzieś na ten brzeg się wdrapać kiedy potrzeba dociśnie...”Kajakiem przez park nie popłyniesz. BPN mówi nie” – tytułuje artykuł lokalna gazeta piórem tego samego autora (lekceważąc rekomendacje odzyskania przez BPN Dyplomu Rady Europy – gdzie mowa, że nie można używać Narewki i Hwoźnej do spływów!). My wiemy lepiej. Najbardziej jednak ujął mnie głos naukowca, który mówi, że trzeba tylko usunąć z rzeki martwe drzewa i że zwierzęta nie reagują na ludzi w łódkach. OK, jak się płynie samemu, okazjonalnie, ostrożnie, to faktycznie, można blisko podpłynąć, ale i wtedy spłoszy się jelenie kapiące się akurat w rzece, dziki przy brzegu, nie mówiąc już o ptakach. Nie jestem przyrodnikiem, więc się nie wymądrzam, ale jestem przekonany, że każda dodatkowa presja człowieka na przyrodę w Puszczy jest karygodna. Najpierw powiększmy park narodowy – będzie gdzie organizować "safari". Nie musimy płynąć kajakami każdą strugą. Jest w Polsce mnóstwo świetnych tras kajakowych. Nie ma drugiej Puszczy. Nie musimy wszędzie wchodzić. Nie musimy mieć więcej.. i więcej.. pieniędzy. Zajmijmy się ochroną dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego!