Gorąco polecamy artykuł Piotra Panka umieszczony na naukowym blogu Polityki. Autor pisze o roli lasów porastających tereny bagienne, jak puszczańskie olsy i bory bagienne. Puszcza Białowieska była wielokrotnie meliorowana.
Niewyobrażalne osuszenia wykonano w jej białoruskiej części, ale także i w polskiej widzimy sieć rowów melioracyjnych, prostowanie rzek i gospodarcze wycinanie olsów. Oto kilka cytatów z tego artykułu:
„Dla większości las i mokradło to odrębne środowiska. Leśnicy zwykle mają niewielką wiedzę na temat mokradeł traktowanych jako nieużytki albo domena rybaków (mokradła w znaczeniu ramsarskim to również wszelkie wody śródlądowe), a hydrobiologów nie zajmuje tematyka leśna. Tymczasem o ile istnieje cała masa lasów porastających suche siedliska i olbrzymia ilość bezdrzewnych obszarów wodno-błotnych, o tyle ich część wspólna choć niewielka, ma olbrzymie znaczenie ekologiczne. [...] lasy porastające mokradła łączą w sobie cechy lasów i cechy mokradeł - to w nich będą zarówno gatunki leśne, jak rysie czy wilki, jak i mokradłowe, jak bieliki czy rybołowy i wreszcie gatunki typowe dla lasów bagiennych - jak łosie. [...] setki lat melioracji zrobiły swoje. Obecnie olsów i borów bagiennych w Polsce jest niewiele [...] Kiedy dąb zwiąże dwutlenek węgla w liściu, ten liść opadnie, poleży parę lat w ściółce i w większości odda dwutlenek węgla z powrotem do atmosfery, a w próchnicy pozostanie malutka ilość tego węgla. Kiedy rzęsa zwiąże dwutlenek węgla, opadnie na dno i częściowo może zgnije oddając go, ale niemała część wpadnie do strefy beztlenowej i zamieni się w gytię albo torf. Taki osad może leżeć tysiące lat nie uwalniając węgla. [...] Torf odkłada się nie tylko w jeziorach i na bagnach, ale również w lasach bagiennych (w żyznych olsach nawet szybciej niż na ubogich torfowiskach kopułowych) i to jest ten przypadek, kiedy las wiąże dwutlenek węgla, który nie wraca wkrótce do cyklu. Chyba że ktoś uzna, że taki las jest nieużytkiem i zacznie go wycinać. Wtedy torf zaczyna murszeć i uwalniać co najmniej dwa gazy cieplarniane: dwutlenek węgla i podtlenek azotu. W roku 2008 Indonezja wyemitowała tak 500 megaton CO2, w czym niemały udział miało wylesienie jej bagiennych lasów równikowych na potrzeby produkcji biopaliw, dzięki której Europa może wykazać się zmniejszeniem emisji tegoż. [...]”
Niedawno oglądałam film o tym, że Rosja zabrała się za wycinanie tajgi Syberyjskiej. Mówiono o tym, że lasy Syberii są dla klimatu Ziemi jeszcze ważniejsze niż dżungla amazońska, że związują 1/4 całego CO2. Byłam przerażona, że ostatnie enklawy dzikiej przyrody zostaną przerobione na deski. Nikt nie myśli o globalnych konsekwencjach swoich poczynań. Byłą tu dyskusja o ociepleniu klimatu.Na konferencjach międzynarodowych padają ustalenia o redukcji emisji CO2, a dlaczego nikt nie myśli o globalnym zarządzaniu tak ważnymi dla klimatu lasami amazonii czy syberii? Tu panuje zasada: wolnoć Tomku w swoim domku, nikt nam nie będzie mówił jak mamy się rządzić. No i tną. To skandal! Ale ostatecznie-to nie Ziemia potrzebuje tych lasów, tylko my. Piłujemy gałąź na której siedzimy. Skutki ocieplenia klimatu mogą okazać się zabójcze dla rasy ludzkiej, bo przecież Ziemia doskonale się bez człowieka obejdzie. Nasze kilkaset lat działaności gospodarczej to nic nie znaczący epizod w historii liczącej miliony lat. My patrzymy w innej perspektywie czasowej. Szkoda nam Puszczy Białowieskiej, dżungli i tajgi, a przecież możemy je wszystkie wyciąć w pień, a one i tak za kilkaset lat się odrodzą, możemy wyeksploatować wszystkie bogactwa naturalne a one i tak za kilka milionów lat się uzupełnią, możemy ocieplić klimat tak, że rasa ludzka wyginie, a on i tak za kilkaset- kilka tysięcy lat się wyreguluje.Możemy też wycinać w Polsce lasy bagienne, a potem zmagać się ze skutkami powodzi. Myślę, że przyroda na dłuższą metę jest niezniszczalna, obroni się sama, tylko, że nas-jako rasy ludzkiej, może już nie być:))
OdpowiedzUsuńNie wielka to strata, rasa ludzka nie wniosła nic dobrego dla Ziemi.
OdpowiedzUsuńJared Diamond "Upadek - dlaczego niektóre społeczeństwa upadły, a innym się udało" 2005.
OdpowiedzUsuń