Ciąg dalszy sporów o kornika w Puszczy

Pierwsze wydane w tym roku przez Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody decyzje zezwalające na wycinkę drzew w rezerwatach posiadały rygor natychmiastowej wykonalności – drzewa mogły, więc być wycinane już w dniu wydania decyzji. Na wniosek Pracowni, minister nakazał wstrzymanie wykonania decyzji do czasu rozpatrzenia odwołań Pracowni i stwierdził, iż nadanie im rygoru natychmiastowej wykonalności było bezzasadne.
Tegoroczna wiosna była, zatem jedną z pierwszych od wielu lat, kiedy lęgi ptaków niemal we wszystkich rezerwatach Puszczy – niestety, poza największym „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” – nie zostały zakłócone przez warkot pił motorowych.
Według danych RDLP Białystok, w ubiegłym roku pod pretekstem walki z kornikiem z rezerwatów Puszczy Białowieskiej pozyskano łącznie ok. 7,5 tys. m3 drewna. W tym roku wskaźnik ten wyniósł jedynie 332 m3. W bieżącym roku drewno pozyskiwano tylko w rezerwacie Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej.
Chcąc przekonać do potrzeby wycinania w rezerwatach RDLP Białystok zorganizowała 18 czerwca seminarium pt. „Zasady postępowania w drzewostanach gospodarczych i ochronnych Puszczy Białowieskiej zagrożonych przez korniki”, mające na celu przekonanie ministra środowiska, że jego zgoda na kontynuację dotychczasowej eksploatacji rezerwatów Puszczy Białowieskiej stanowi warunek ochrony puszczy przed kornikiem drukarzem.
Na spotkanie zaproszono naukowców, których zdecydowana większość była zwolennikami „pomagania” przyrodzie w rezerwatach za pomocą piły (m.in. prof. J. Michalski, prof. A. Kolk, prof. B.Brzeziecki, prof. A.Sokołowski ). W spotkaniu udział wzięli również przedstawiciele ministerstwa środowiska oraz Państwowej Rady Ochrony Przyrody. Jako przedstawiciele Pracowni i Akademii Podlaskiej w Siedlcach wystąpili dr Dorota Czeszczewik i prof. Wiesław Walankiewicz.
Wiesław Walankiewicz przedstawił prezentację obrazującą związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy usuwaniem drzew a spadkiem liczebności dzięcioła białogrzbietego i trójpalczastego, dla którego Puszcza Białowieska stanowi najważniejszą krajową ostoję. Zwrócił uwagę na szczególnie dramatyczną sytuację w rezerwacie imienia Władysław Szafera, gdzie objętość martwego drewna na skutek rabunkowego pozyskania jest cztery razy mniejsza niż w Białowieskim Parku Narodowym.
Prof. Jerzy Gutowski z IBL podkreślił negatywny wpływ prowadzonych zabiegów gospodarczych na ginące i chronione gatunki owadów oraz opowiedział się za zaniechaniem ingerencji w rezerwatach utworzonych w celu ochrony naturalnych procesów i pozostałości lasów puszczańskich. Ekspert ministerstwa środowiska dr Lech Buchholz oraz Paweł Pawlaczyk (PROP) również skrytykowali usuwanie z rezerwatów drzew zasiedlonych przez kornika.
Eksperci ministerstwa starali się przekonać leśników do rewizji ich tradycyjnego, gospodarskiego podejścia do ochrony lasu. Rafał Dziemiński zaprezentował wspólne stanowisko WWF, OTOP i Pracowni, w którym domagamy się: „/…/ 1. natychmiastowego wprowadzenia bezterminowego zakazu wykonywania jakichkolwiek zabiegów hodowlano-leśnych (w tym cięć sanitarnych, przygodnych) we wszystkich rezerwatach leśnych oraz we wszystkich drzewostanach w VI i wyższych klasach wieku Puszczy Białowieskiej, z wyjątkiem sytuacji bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego oraz infrastruktury; 2. korekty planów urządzania dla nadleśnictw Puszczy Białowieskiej polegającej na redukcji rozmiaru pozyskania drewna, uwzględniającej utworzenie rezerwatu Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej oraz wyłączenie z użytkowania drzewostanów VI i starszych klas wieku”.
Adam Bohdan podkreślił wagę zobowiązań wobec Wspólnoty Europejskiej, tj. obowiązku ochrony siedlisk i gatunków związanych z martwym drewnem ptaków i bezkręgowców chronionych dyrektywami.
Z ust leśników padały argumenty, iż muszą dostarczać drewna do produkcji mebli..
Obecnie uczestnicy seminarium oczekują na decyzję ministra środowiska w sprawie odwołań złożonych przez Podlaski Oddział Pracowni. Pozwoli to na określenie zasad postępowania w naszym najcenniejszym lesie.
Adam Bohdan, Rafał Dziemiński

(fragmenty artykułu, który ukaże się w Dzikim Życiu)
Opisane działania prowadzone są w ramach Projektu „Społeczna kontrola zarządzania dziedzictwem przyrodniczym Puszczy Białowieskiej”, realizowanego przez PNRWI Oddział Podlaski dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej.