Wspomnienia i miejsca..

W klimatycznej klubokawiarni "Walizka" w Białowieży słyszymy słowa Simony o tym, jak Puszcza ginie i czym różni się od lasu gospodarczego. Napisane kilkanaście lat temu dzisiaj już mniej aktualne, bo Puszcza jest chroniona najlepiej od prawie stu lat. Autorka Sagi na pewno by się cieszyła, ale też musiałyby ją bulwersować akcje urządzane w rezerwacie Szafera, domagające się ratowania Puszczy przez jej wycinanie.

Kilka dni zdjęciowych do filmu wspominającego Simonę Kossak... Opowiadali Joanna, która spędzała tam - w leśniczówce Dziedzinka - swoje dzieciństwo i Lech, życiowy partner Simony. Dzięki pomocy ze strony parku narodowego, pomimo zaledwie kilku dni zdjęciowych i nieustannie zmieniającej się pogody (słońce, burza, deszcz) może uda się pokazać Puszczę, której Simona dedykowała książkę swojego życia... "Sagę", a opowieści o tej niezwykłej mieszkance leśniczówki w środku Puszczy zachęcą innych do pokochania pierwotnego lasu. Towarzysząc wczoraj i dzisiaj ekipie telewizyjnej starałem się fotografować kontekst, w którym realizowane są zdjęcia. A że byliśmy w miejscach wyjątkowych dzielę się kilkoma fotografiami

 

Podczas rozmowy Beaty z Lechem Wilczkiem o Simonie, na ganku Dziedzinki, przyleciał do nich motyl i usiadł na framudze drzwi do domu, towarzysząc wspomnieniom ludzi.